‘marā beboos’ (مرا ببوس/kiss me), irān, 1957
hasan golnaraghi
مرا ببوس مرا ببوس برای اخرین بار،
تو را خدا نگهدار که میروم بسوی سرنوشت…
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته،
منم به جستجوی سر نوشت…
در میان طوفان همپیمان با قایقرانها،
گذشته از جان، باید بگذشت از طوفانها…
به نیمه شبها دارم با یارم پیمانها،
که بر فروزم آتشها در کوهستانها…
شب سیه سفر کنم، ز تیره راه گذر کنم،
نگه كن ای گل من، سرشک غم به دامن، برای من میفکن…
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم،
در پیش تو می مانم، تا لب بگذاری بر لب من…
دختر زیبا از برق نگاه تو، اشک بی گناه تو ،
روشن سازد یک امشب من…
مرا ببوس مرا ببوس برای اخرین بار،
تورا خدا نگهدار که میروم بسوی سرنوشت…
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته،
منم به جستجوی سر نوشت…
hasan golnaraghi
مرا ببوس مرا ببوس برای اخرین بار،
تو را خدا نگهدار که میروم بسوی سرنوشت…
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته،
منم به جستجوی سر نوشت…
در میان طوفان همپیمان با قایقرانها،
گذشته از جان، باید بگذشت از طوفانها…
به نیمه شبها دارم با یارم پیمانها،
که بر فروزم آتشها در کوهستانها…
شب سیه سفر کنم، ز تیره راه گذر کنم،
نگه كن ای گل من، سرشک غم به دامن، برای من میفکن…
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم،
در پیش تو می مانم، تا لب بگذاری بر لب من…
دختر زیبا از برق نگاه تو، اشک بی گناه تو ،
روشن سازد یک امشب من…
مرا ببوس مرا ببوس برای اخرین بار،
تورا خدا نگهدار که میروم بسوی سرنوشت…
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته،
منم به جستجوی سر نوشت…